Türkiye’nin birçok köyü, tarım ve hayvancılığın sürdürülebilirliğini sağlamak için farklı yollar arıyor. Ancak son zamanlarda, özellikle kırsal alanlarda yaşanan iş gücü sıkıntıları, köylüler üzerinde büyük bir baskı yaratıyor. Bir köyde, aylık 60 bin TL maaş teklif edilmesine rağmen çoban bulunamaması oldukça dikkat çekici bir durum haline geldi. Bu durum karşısında köylüler, kendi aralarında bir sıra sistemi geliştirerek, hayvanların bakımını üstlenmeyi tercih ettiler.

60 Bin TL Maaş ve Çoban Sıkıntısı

Köydeki hayvanları beslemek ve bakımını yapmak için çoban arayışları, birçok insanın dikkatini çekti. Aylık 60 bin TL’lik maaşın sunulması, gençlerin ve işsizlerin ilgisini çekse de, beklenen başvuru sayısı oldukça düşük kaldı. Bu noktada, köylüler iş gücü sıkıntısının nedenlerini araştırmaya başladı. Özellikle gençlerin şehre göç etmesi ve hayvancılık ile ilgilenmek istememeleri, çoban sıkıntısının başlıca sebeplerinden biri olarak öne çıkıyor. Köyde ürün çeşitliliği ve insan gücü azalırken, hayvanların bakımı ve meraya çıkarılması zor bir hale geldi. Üstüne bir de hava şartlarının değişmesi, çoban bulma işini iyice zorlaştırdı.

Kendi Aralarında Sıra Sistemi Geliştirdiler

Çoban bulamayan köylüler, bu sıkıntıyı çözmek için farklı bir yola başvurmak zorunda kaldılar. Sonunda, kendi aralarında bir sıra sistemi oluşturma kararı aldılar. Bu sistem sayesinde, her köylü farklı günlerde hayvanların bakımını üstleniyor. Böylece, hem hayvanların ihtiyaçları karşılanıyor hem de köylüler arasında dayanışma sağlanıyor. Sıra sistemi, köyde bir sosyal dayanışma ortamı da yaratırken, aynı zamanda hayvanların bakımını da düzenli bir hale getiriyor.

Sıra sisteminin oluşturulmasının ardından köylüler, sabah erken saatlerde toplanarak hayvanları meraya çıkarıyor. Gün boyu hayvanların başında kalan köylüler, akşam saatlerinde işlerini tamamlayarak bir sonraki gün için tekrar sıraya geçiyor. Bu sistem, köydeki kadınların ve erkeklerin eşit bir şekilde hayvancılıkla ilgilenmesine imkan tanıyor. Çocuklar da bu oyuna dahil oluyor, böylelikle gelecek nesillere tarım ve hayvancılık sevgisi aşılanıyor. Sıra sistemiyle birlikte bir yandan hayvanlar bakım altına alınıyor, bir yandan da köydeki çocuklar bu köklü mesleği öğreniyor.

Artık köylüler, işi tek bir kişi ile değil, birlikte yürütmenin verdiği mutluluğu yaşıyorlar. Birçok köylü, bu sistemin işleyişinden memnun. Bir yandan hayvanları beslemek, diğer yandan topluma katkı sağlamak, onların köy hayatına yeniden bağlanmalarını sağlıyor. Bu sistem, köydeki dayanışmayı artırmanın yanı sıra, sosyal bir dönüşümün de habercisi oldu. İnsanlar, sadece hayvancılıkla değil, aynı zamanda birbirleriyle de yakın ilişkiler kurmaya başladılar.

Köylüler, bu sıra sistemi uygulamasının avantajlarını sık sık dile getiriyor. Hem iş bölümü sağlanmış oldu hem de hayvanlarını hijyenik ve düzenli bir şekilde besleyebiliyorlar. Çoban bulamama sorunu, köylüler açısından bir sorun olmaktan çıkarken, sosyalleşme ve bir arada çalışma kültürü de köyde yerleşik hale gelmiş oldu. Köydeki bütün aileler bu sistemin aktif bir parçası haline gelirken, aynı zamanda tarımdan ve hayvancılıktan daha çok verim almaya başladılar.

Sonuç olarak, yüksek maaş teklifine rağmen çoban bulamayan köyler, alternatif çözümler aramaya başladılar. İnovatif düşünme becerilerini kullanarak, dayanışmayı ve sosyal sorumluluğu ön plana çıkardılar. Sıra sistemi, sadece hayvansal ürünlerin artmasına değil, aynı zamanda toplumsal bir bağlılık geliştirilmesine de sebep oldu. Bu tür uygulamalar, diğer köylere de örnek teşkil edebilir ve kırsal kalkınmaya katkı sağlayabilir.